اثر زمان مواجهه با صدای تطابقی بر حفاظت شنوایی خرگوش به روش گسیلهای اعوجاجی صوت

  زمینه: صدای بیش از حد مهم­ترین عامل زیان­آور فیزیکی در جوامع صنعتی قلمداد می­شود. روش­های مختلفی به منظور حفاظت سیستم شنوایی در برابر صدا وجود دارند. تطابق با صدا یکی از مکانیسم­های حفاظت سیستم شنوایی است.   هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر زمان­های متفاوت مواجهه با صدای تطابقی بر حفاظت شنوایی خرگوش قبل از مواجهه با صدای تروما انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه تجربی در سال 1389بر روی 25 خرگوش نر سفید نیوزیلندی در پنج گروه انجام شد. گروه 1 (به عنوان گروه تروما در معرض مواجهه با تراز فشار صوت 105 دسی­بل در محدوده 500 تا3000 هرتز به مدت 8 ساعت در روز طی 10 روز متوالی)، گروه­های 2, 3 و4 (به عنوان گروه­های صدای تطابقی در معرض مواجهه روزانه با صدای تطابقی با تراز فشار صوت 80 دسی­بل در محدوده 500 تا 3000 هرتز به ترتیب به مدت 1، 2 یا 4 ساعت قبل از مواجهه با صدای ترومای 105 دسی­بل به مدت 10 روز)، و گروه 5 (به عنوان گروه شاهد). همه خرگوش­ها برای سنجش گسیل­های اعوجاجی صوت DOPAE اولیه (قبل از هرگونه مواجهه) و DOPAE نهایی (16 تا 20 ساعت پس از مواجهه نهایی) بی­هوش شدند. داده­ها با آزمون­های آماری آنوا، توکی و دانت تحلیل شدند.   یافته­ها: اختلاف میانگین دامنه پاسخ­های DPOAE گوش راست گروه­های 2، 3 و 4 (گروه­های تطابقی) بسیار کم­تر از گروه تروما بود. اختلاف معنی­داری بین میانگین دامنه پاسخ های DPOAE در بسامدهای پایین و میانی در گوش راست گروه­های 3 و4 با گروه شاهد مشاهده نشد، در حالی که بین میانگین ترازهای پاسخ های DPOAE گروه تروما در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی­داری وجود داشت.   نتیجه­گیری: عدم وجود اختلاف معنی­دار بین میانگین دامنه پاسخ­های DPOAE بین گروه­های تطابقی و شاهد حاکی از اثر حفاظتی صدای تطابقی بر روی سلامت شنوایی قبل از مواجهه با صدای تروما بود.